تکمیل زنجیره ارزش در گرو پتروپالایشگاه ها

وی یکی از دلایل اجرا نشدن قوانین فوق نامناسب بودن ساختار های اداری در این صنعت دانست و افزود: به طور مثال بهینه سازی مصرف سوخت، شرکتی است ذیل شرکت ملی نفت ایران که خود، زیرمجموعه وزارت نفت است؛ این شرکت باید مستقل و زیر نظر ریاست جمهوری اداره شود یا راهکار دیگر این است که دستگاه های نظارتی و قضایی، ورود جدی تری به نظارت بر اجرای قوانین در این حوزه داشته باشند.

  مختار علت سودده نبودن برخی پالایشگاه های بزرگ را میزان پایین ضریب پیچیدگی آنها دانست و گفت: یکی از مهم ترین دلایل این موضوع، فقدان واحد های کاتالیستی فناورانه است؛ واحد هایی که بتوانند از نفت خام، مستقیما مواد شیمیایی یا فرآورده های پتروشیمی پایه یا میانی را تولید کنند.

هرچه به سمت واحد های پیچیده تر برویم، ارزش پالایشگاه افزایش می یابد، اما از آنجایی که در گذشته، اولویت اصلی پالایشگاه، تولید بیشتر بنزین و گازوییل بوده، به این سمت حرکت نکرده ایم.

  فناوری های نوین و پتروپالایشگاه ها؛ دو بال برون رفت از وضعیت موجود   این کارشناس صنعت نفت گفت: در خصوص فناوری، شرکت های بزرگ و توسعه ای باید به علم و فناوری بومی اعتماد و زنجیره ارزش را تکمیل کنند تا کارگاه های خرد، متوسط و کلان شکل بگیرند و در نهایت، کالا هایی با ارزش افزوده بیشتر تولید شوند.