گزیده ای از اسخنان امام حسین (ع)

غافلگیر کردن بنده از جانب خداوند به این شکل است که به او نعمت فروان دهد و توفیق شکرگزاری را از او بگیرد.

-   *  بدرستی که شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاک است.

  *  ناتوان ترین مردم کسی است که از دعا کردن واماند و بخیل ترین مردم کسی است که از سلام کردن واماند.

  *  چه دارد آن کس که تو را ندارد؟ و چه ندارد آن که تو را دارد؟ آن کس که به جای تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان کرده است .

  *  آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد، امیدش را از دست می دهد و نگرانیها به او رو می آورد.

  *  بخشنده ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد.

  *  کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند.

 *  چیزی را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.

  *  نیاز مردم به شما از نعمتهای خدا بر شما است، از این نعمت افسرده و بیزار نباشید.

  *  برحذر باشید از ستم کردن  بر کسی که جز خدا کسی را ندارد.

  *  قومی خدا را به امید پاداش نیایش می کنند.

این عبادت بازرگانان است.

گروهی از روی ترس، بندگی می کنند.

این نوع بندگی مخصوص بردگان است.

مردمی خدا را از باب سپاس نعمت های او ستایش می کنند.