مطالب مرتبط:
المپیک 2024 | احسان حدادی: دو و میدانی از تمامی رشته ها در ایران عقب تر است؛ تصمیمات اشتباه زیادی گرفته شده است
دوومیدانی در المپیک/ نتایج قابل انتظار، مصاحبه های عجیب
برنامه مسابقات کشتی گیران ایران در المپیک پاریس/ قهرمان سنگین وزن ایران فردا روی تشک می رود
هندبالیست ایران از حضور در تور نمایشی المپیک بازماند
المپیک 2024 پاریس/ دبیرکل و نایب رییس کمیته ملی المپیک در محل اقامت کشتی گیران ایران
5 + 1
یارانه ها
مسکن مهر
قیمت جهانی طلا
قیمت روز طلا و ارز
قیمت جهانی نفت
اخبار نرخ ارز
قیمت طلا
قیمت سکه
آب و هوا
بازار کار
افغانستان
تاجیکستان
استانها
ویدئو های ورزشی
طنز و کاریکاتور
بازار آتی سکه
یکشنبه، 14 مرداد 1403 ساعت 22:452024-08-04ورزشي

دوومیدانی ایران در المپیک؛ از رویا تا واقعیت تلخ


دوومیدانی ایران با امیدهای فراوان به المپیک پاریس اعزام شد، اما عملکرد ضعیف فرزانه فصیحی و حسن تفتیان، رویاهای مدال آوری را به کابوسی تلخ تبدیل کرد.

- هرچند توقع رسیدن دوومیدانی کاران به موفقیت در المپیک چیزی شبیه رویا بوده، اما ژست های نمایندگان دو 100 متر ایران و رضایتی که خودشان از عملکردشان داشتند، فرار از واقعیت است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایرنا، دوومیدانی ایران در المپیک 2024 پاریس تنها دو نماینده داشت که فرزانه فصیحی و حسن تفتیان در دوی 100 متر بودند.

نخستین نماینده ایران که در پیست بنفش ورزشگاه استادوفرانس به مصاف حریفان خود رفت، فصیحی بود که در دور مقدماتی این بازی ها در رقابت با 8 دونده دیگر با رکورد 11.

51 ثانیه، به جایگاه هفتمی بسنده کرد.

فصیحی اولین باری که در المپیک توکیو حضور یافت، با سهمیه یونیورسالیتی و رکورد 11.

79 ثانیه از بین 57 نفر در رده پنجاهم قرار گرفت و از خود نشان نداد و این بار هم عملکرد او تعریفی نداشت.

پس از آنکه فصیحی با رکورد 11.

51 ثانیه عنوان هفتمی را در گروه خود کسب کرد و خیلی زود حذف شد، با حضور مقابل خبرنگاران عنوان کرد: رقابت فوق العاده ای بود و از عملکردم خیلی راضی هستم.

امیدوارم دختران نسل بعد مسیرم را ادامه دهند! آیا کسب عنوان هفتمی و حتی عدم تکرار رکورد قبلی یعنی 11.


برچسب ها: دوومیدانی ایران - دوومیدانی - المپیک - ایران - فرزانه فصیحی - فصیحی - حسن تفتیان
آخرین اخبار سرویس:

دوومیدانی ایران در المپیک؛ از رویا تا واقعیت تلخ

دوومیدانی ایران در المپیک؛ از رویا تا واقعیت تلخ