خانواده ایرانی؛ خانواده علوی

هر خانواده قصه ای دارد.

قصه ای خواندنی که در هر سطرش ممکن است یک اتفاق، یک تجربه یا یک درس پنهان باشد.

بعضی از قصه ها شانس این را دارند که شنیده شوند و بعضی هم خیلی زود از یادها می روند.

این روزها که اغلب زوجین به خاطر مشغله کاری، ترس از مسئولیت، هزینه های بالای زندگی و تورم قید فرزندآوری را زده و به زندگی خلوت دو نفره بسنده کرده اند، دیدن خانواده ای چهار فرزنده، مثل رسیدن به چشمه ای دور و پنهان در دل کویر، تعجب برانگیز و دلخوش کنک است.

فرزندانی که خواسته و ناخواسته راوی قصه پدر و مادری هستند که محدودیت ها را کنار گذاشته و از سد سختی های داشتن خانواده پرجمعیت عبور کرده اند تا درخت زندگی شان را پربارتر کنند و انسان هایی بهتر از خود را در این دنیا به یادگار بگذارند.

این قصه ی سید حسین علوی و معصومه پاکیانی است.

زن و مردی که چهار فرزند دختر دارند.

فرزند اول این خانواده ریحانه خانم متولد 1386 است و زهرا، فاطمه و رقیه خانم که به ترتیب متولد 1393، 1398 و 1400 هستند دختران دیگر این پدر و مادر مهربان هستند.

سید حسین کارشناسی ارشد علوم حوزوی دارد و امام جماعت مسجد چهارده معصوم (ع) محمد شهر کرج است و با خانواده خود در فضای مسکونی حیاط مسجد زندگی می کند.