دردسرهای «عارف» بودن! | کناره گیری پرحرف و حدیث عارف از

کناره گیری پرحرف و حدیث عارف از انتخابات 92 به نفع حجت الاسلام حسن روحانی، او را بدل به جانباز جبهه اصلاح طلبی کرد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازگروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، لقبش مرد انصراف های انتخاباتی شده بود! انصراف از انتخابات مجلس هشتم و ریاست جمهوری یازدهم، برای او این لقب را ساخت.

آقای محمدرضا عارف را می گوییم؛ رییس دانشگاه تهران در دولت مرحوم آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی، وزیر پست و تلگراف و تلفن در دولت هفتم و معاون اول رییس جمهور در دولت هشتم.

ایثار دقیقه 90 عارف، وِرد زبان همه شده بود؛ همه از یک نفر سخن می گفتند؛ از محمدرضا عارف.

در آستانه انتخابات 94(مجلس دهم) همگان در اندیشه جبران آن فداکاری برآمدند؛ از همین رو ریاست شورای تازه تأسیس سیاست گذاری اصلاح طلبان و متعاقب آن سرلیست امید به عارف حواله داده شد.

لیست امید در تهران کامروا شد؛ همه کرسی های پایتخت به امیدی ها رسید و عارف در صدر آن تکیه زد.

موعد انتخاب ریاست مجلس در خرداد 95 که فرارسید، حباب ها ترکید و واقعیات سر برون آورد؛ فراکسیون امید (برآمده از لیست امید) دو شِق شد؛ گروهی به عارف متمایل شدند و گروهی دیگر هم سر از خیمه آقای علی لاریجانی درآوردند.