قلب هایی که از تهران به بین الحرمین پر کشیدند

  زائرانی با پای برهنه و کفش بر گردن آویخته در این شور و حال وصف نشدنی پیرزنی که به سختی با واکر راه می رود خود را از دولت آباد شهرری به جمع پیاده روی رسانده و می گوید: من که نمی توانم خود را به کربلا برسانم همیشه خود را به حرم سیدالکریم(ع) می رسانم تا بلکه نام ما هم جزء زائران حضرت حسین(ع) نوشته شود.

حجت الاسلام فعلی که خداوند بیست روزی است فرزند سومی به وی عطا کرده و فاطمه خانم را در بغل دارد نتوانسته در کربلا به دلیل این تولد حاضر شود و برای بار اول در راه پیمایی تهران شرکت کرده و  با چشمانی اشکبار و سینه ای مملو از عشق به سالار شهیدان با دلتنگی فراوان می گوید: راه پیمایی نجف تا کربلا و راه پیمایی میدان امام حسین(ع) تا حرم حضرت عبدالعظیم(ع) هر دو به عشق قدم های حضرت است که از مدینه به کربلا آمد و مهم این است که قدم هایی با حضرت از مدینه همراه بودند ولی تا آخر واقعه کربلا یار امام(ع) نماندند و باید در این مسیر حواس مان به این نکته جمع باشد.

  زهرا سادات با مادرش با آرزوی اینکه سال بعد زائر صحن و سرای امام حسین(ع) باشد در این مسیر با پای برهنه و زبان روزه حاضر شده است و با ذکر امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء بر لب در تمام مسیر شفای بیماری پدرش را از خداوند می خواهد.