حیقوق نبی گنجینه ای از عصر سلجوقی در آغوش تویسرکان

حضرت حیقوق نبی(ع) بر اساس روایات معتبر و متواتر کتاب های تاریخی و افراد دارای اعتبار، یکی از پیامبران بنی اسراییل است که قریب به 2 هزار و 600 سال قبل در عصرˈ یهو یاقیمˈ و ˈصدقیاˈ پادشاهان یهود در منطقه اورشلیم می زیسته است.

حیقوق نبی(ع) پس از حضرت شعیا(ع) به مقام نبوت مبعوث شده و در دوران کودکی هم عصر با حضرت الیاس نبی(ع) بوده چنانکه بر اساس نقل های معتبر تاریخی وارد شده که حیقوق نبی(ع) در دوران طفولیت به علت بیماری از دنیا رفت و الیاس نبی(ع) او را در آغوش کشید و با تضرع و دعا زندگی دوباره وی را از هستی آفرین طلب کرد و ایشان حیات دوباره یافت.

برخی از مورخان بر این باورند که کلمه ˈحیقوقˈ به معنای در آغوش کشیده شده از همین واقعه تاریخی نشات گرفته است.

حضرت حیقوق(ع) در زمان ˈبختنصرˈ پادشاه بابل با گروه بسیاری از بزرگان و اشراف بنی اسراییل و تعدادی از پیامبران و بستگان آنها به اسارت بابلیان درآمد اما پس از فتح بابل توسط کوروش کبیر به تشویق پیروان خود به منطقه کنونی تویسرکان عزیمت کرد.

ساختمان آرامگاه این پیامبر الهی یکی از بناهای قدیمی با سبک معماری جذاب و زیبایی است که به احتمال فراوان به دوره سلجوقیان مربوط می شود.