حرکت به سمت مگاپروژه ها همراه با خصوصی سازی

پرتوهای خورشید نیمه جان، در هشتمین روز پاییز 1399، در شصت کیلومتری تهران، از مشرق برخاسته بود و از لای پرده کرکره پنجره ای در طبقه سوم ساختمان رد می شد و بر اتاق کنفرانس کارخانه دلپذیر می تابید؛ - نهر روان کامیون ها و وانت ها به صف ایستاده اند.

بارشان پر از گوجه هایی است که از قزوین و زنجان و کرمانشاه و همدان و دیگر شهرها به سمت کارخانه آمده اند تا پس از فرآوری به رُب گوجه تبدیل شوند.

گوجه فرنگی های قرمز از پشت ماشین ها با فشار آب به داخل کانالی طویل ریخته می شوند و نهری روان شکل می گیرد.

نهر سرخ به داخل کارخانه می رود و فرآیند طبخ و بسته بندی رب آغاز می شود.

غلامحسین شافعی، رییس اتاق بازرگانی ایران، احمد پورفلاح، رییس اتاق بازرگانی ایران و ایتالیا، و پرهام رضایی، رییس اتاق بازرگانی استان البرز که میهمان شرکت دلپذیر و محمد اسماعیل قدس، رییس هیأت مدیره این شرکت بودند، بر تمامی فرآیند دقیق می شوند.

شافعی می گوید: آماری که از تولید گوجه فرنگی کشور، مربوط به حدود یک سال و نیم پیش دارم، شش میلیون و پانصد هزار تُن است.

سه میلیون و پانصد هزار تن از این رقم مربوط به تازه خوری است.

از سه میلیون باقی مانده حدود پانصد هزار تن رب گوجه تولید می شود.