چگونه فقر گاهی سبب کفر و گاهی سبب قرب می شود؟

از دیدگاه آیات و روایات فقر به دو دسته تقسیم شده است: فقری که مذموم و خطرناک است و پیامبر (ص) آن را به کفر نزدیک می داند و فقری که ممدوح است و باید به آن افتخار کرد و پیامبر (ص) آن را مایه افتخار و مباهات می داند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار قرآن و فعالیت های دینی خبرگزاری فارس امروزه فاصله طبقاتی موجود در جامعه، که باعث توزیع نابرابر ثروت در بین مردم شده، غالب افراد را به دو گروه فقیر و غنی تقسیم کرده است.

معمولاً افراد غنی و ثروتمند از رفاه بسیار خوبی برخوردار بوده و به خوشگذرانی می پردازند و افراد فقیر در جامعه از وضعیت مطلوبی برخوردار نبوده و به سختی زندگی خود را می گذرانند اما گاهی اوقات افرادی در جامعه پیدا می شوند با اینکه از قشر مرفه جامعه محسوب می شوند ولی همیشه گلایه مند و ناراضی از وضع خودشان هستند و در آن سو افرادی وجود دارند که به ظاهر از قشر ضعیف جامعه محسوب می شوند ولی قانع و شکرگزار هستند و گلایه ای ندارند! فقر از نظر آیات و روایات اگر مراد از فقر نداشتن مال و ثروت باشد، از دیدگاه آیات و روایات این نوع از فقر به دو دسته تقسیم شده است: فقری که مذموم و خطرناک است چنان که پیامبر اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: کَادَ اَلْفَقْرُ أَنْ یَکُونَ کُفْراً؛ [1] فقر به کفر نزدیک است.