وضعیت امنیت زائران کربلا در دوره قاجار

قدیم ها سفر کربلا سخت و طولانی بود؛ حدود 3 ماه طول می کشید و به دلیل کمبود امکانات، دشواری های فراوان داشت.

از همه مهم تر هم امنیت جان و مال زائران بود که این یکی را دولت ها باید تأمین می کردند و البته به این آسانی ها نبود.

- گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: در دوره قاجار 2 مسیر اصلی برای سفر ایرانیان به عتبات عالیات وجود داشت که این طوری بود: یک مسیر، جاده غرب کشور بود که در واقع جاده تهران به کرمانشاه بود.

این مسیر به دلیل نزدیکی، برای زائران تمام نقاط ایران به غیر از جنوب کشور مقرون به صرفه تر بود و جاده اصلی عتبات محسوب می شد.

مسیر دیگر از جنوب کشور بود که به سمت بهبهان و اهواز و خرمشهر می رفت.

زائران کربلا از منطقه مرزی در مسیر آبی به بصره و از آنجا به کربلا می رفتند .

مسیر اهالی تهران چطوری بود؟ همان مسیر اول بود و چنین بود: کاروان ها معمولا از تهران و از حرم حضرت عبدالعظیم (ع) و شهرری حرکت می کردند و سپس از حسن آباد و روستای علی آباد و از کاروانسرای منظریه وارد قم گردیده و از آنجا به تاج خاتون و سیاوشان و ولاشگرد رهسپار می شدند.

منازل بعد از آن به ترتیب، روستای ساروق، دیزآباد، قوزان، گردنه ننج، اسدآباد، کنگاور، صحنه، بیستون، کرمانشاه، ماهیدشت، هارون آباد، کرند، پایین طاق، میان طاق و پل زهاب بود و در نهایت به قصر شیرین �