این سریال نافرجام را پایان دهید/ فرش تبریز، خون جگر و فیفای بی معرفترهاورد این همه فرش تبریز که به جام جهانی فرستادیم، چه بود؟ چرا جز تبریز، صنایع دستی هیچ شهر و هیچ کشوری، تا این حد خودش را سبُک نمی کند؟ چرا تا حالا نهادها و رسانه های رسمی ورزشی در جهان، یک تشکر خشک و خالی از ما نکرده است؟ چه اصراری داریم این همه خودمان را کوچک کنیم؟ ماجرای بافت فرش جام جهانی، از جام جهانی فرش تبریز برای جام جهانی به یک خبر نخ نما و بی رویه در ادوار جام جهانی تبدیل شد. فرش جام جهانی و ابهام های قانونی ساز و کار قانونی بافت فرش جام جهانی، همواره مبهم بوده است. مشخص نیست نهادهای متولی صنفی و هنری فرش، آیا در این خصوص دخیل هستند یا نه؟ آیا هر فردی می تواند محصول هنری خود را به نام ایران راهی جام جهانی کند؟ آیا بافت فرش جام جهانی، مطابق فراخوان، سفارش و تشریفات قانونی بوده ، یا ذوق و ارتباطات شخصی نیز در این خصوص موثر است!؟ فرش تبریز، برند شخصی نیست فرشی که به نام ایران و تبریز بافته می شود، یک برَند شخصی نیست. کسی نمی تواند بگوید خودم بافته ام و به کسی مربوط نیست! مایه گذاشتن از اعتبار هنری و تاریخی ایران و تبریز، در رویدادی مثل جام جهانی -که کمتر نسبتی با هنر و مباحث فرهنگی دارد- توجیه ندارد. برچسب ها: |
آخرین اخبار سرویس: |