بحران واگرایی و کانون های جدایی طلبی در اتحادیه اروپا

امروزه شبح جدایی طلبی و جنبش های استقلال طلبی یا خودمختاری در اتحادیه اروپا شتاب بیشتری به خود گرفته و با هر بحرانی در نقشه سیاسی قاره سبز قوی تر و موفق تر ظاهر می شوند.

- خبرگزاری مهر ، گروه بین الملل؛ مسئله واگرایی و جدایی طلبی گرچه یک پدیده رایج در میان بیش از 80 درصد کشورهای جهان است و به همین دلیل در گفتمان سیاسی معاصر عقیده ای وجود دارد که که مسائلی مانند تجزیه طلبی، ملی گرایی، مشکلات گروه های اقلیت دیگر واقعی نیست و نیازی به تحلیل کامل آنها وجود ندارد؛ اما این مسئله جدایی طلبی در میان یکی از موفق ترین پروژه های همگرایی و صلح سازی بعد از جنگ جهانی دوم اندکی غیرطبیعی می نماید.

اتحادیه اروپا در عین حال که موفق ترین نمونه همگرایی میان کشورهای مستقل دارای حاکمیت است؛ همزمان با کانون های واگرایی و جنبش های تجزیه طلبانه هم در سطح کشورهای عضو و هم در سطح مناطق خود مواجه است.

در حالی که در دو دهه اخیر شاهد افزایش شک گرایی نسبت به کارآمدی اتحادیه اروپا در تأمین منافع ملی اعضای خود بوده ایم؛ برگزیت (خروج انگلیس از اتحادیه اروپا) بر این اسکیزوفرنی اروپایی بیشتر دامن زده است.

به موازات این واگرایی در سطح ملی، نارضایتی ها و درگیری های منطقه ای که قرن ها ادامه داشته، شدت تازه ای پیدا کرده است و اتحادیه اروپا را تا مرز فروپاشی پیش �