آغوش مادر؛ بزرگ ترین حسرت کودکان «آمنه»

بچه ها در گهواره های شان به ردیف دراز کشیده اند، یکی شیشه شیر به دهان دارد و دیگری با چشمان معصومش به ما زل زده است.

آقای دکتر می گوید: نیاز عاطفی بچه های ما بغل کردن است.

- خبرگزاری فارس - گروه سلامت: در خیابان ولیعصر، کمی مانده به خیابان میرداماد، ساختمان نارنجی رنگی خودنمایی می کند، جایی که از دور شبیه مدرسه است اما مدرسه نیست! اینجا حتی شبیه خانه هم نیست؛ نمی توان تصور کرد که این حیاط بزرگ و خوش رنگ می تواند حیاط بچگی هایمان باشد.

اما اینجا خانه و مدرسه کودکی آنهاست.

در همین حیاط زمین می خورند، دویدن و بازی کردن یاد می گیرند، در همین ساختمان مهر مادری را تجربه می کنند و در پشت میله های بلندش روزهای کودکی خود را سپری می گذرانند.

وقتی صحبت از بچه های رها شده می شود هنوز تصور خیلی ها همان تصور قدیمی است؛ بچه ای در سبد، با نامه ای داخل قنداقش که پشت درِ خانه ای رها شده؛ اما این موضوع دیگر خیلی همه گیر نیست.

به گفته رییس شیرخوارگاه آمنه، حالا بیشتر این بچه ها در بیمارستان رها می شوند یا مادر و پدر خودشان تصمیم می گیرند طفل معصوم را به شیرخوارگاه تحویل دهند! بچه هایی هم هستند که هنوز پشت در شیرخوارگاه یا گوشه خیابان رها می شوند؛ اما بیشتر وقت ها مادر زایمان می کند و او را در بیمارستان رها می کند.