شرق: عذر رییس را بخواهید

داورزنی در سال های اخیر نشان داده که فرمول موفقیت را گم کرده یا اینکه آن قدر سرش شلوغ شده که بیش از آنکه به فکر ساختن پایه و اساس درستی برای والیبال جهت پیشرفت این رشته ورزشی در دنیا باشد، - شاید اخراج بهروز عطایی از تیم ملی والیبال ایران حکم مُسکن را داشته باشد، ولی واقعیت این است که حتی عملی شدن این اتفاق، پاک کردن صورت مسئله است.

والیبال ایران در یکی دو سال اخیر از روز های اوجش فاصله مشخصی گرفته و بدیهی است که از لحاظ زیرساخت یا کشف استعداد های تازه، با مشکل جدی مواجه شده است.

اینجاست که باید مشکل را در جایی دیگر جست و مدیریت را نشانه رفت.

محمدرضا داورزنی، مدت هاست که ریاست این فدراسیون را بر عهده دارد.

او هربار هم که شایعه می شود دیگر به دلیل بازنشستگی نمی تواند به کارش در این فدراسیون ادامه دهد، بند و تبصره ای رو می کند و دوباره صندلی ریاستش را سفت می چسبد.

  داورزنی پایه گذار اتفاقات خوبی در والیبال ایران است و نسل طلایی را ساخت، ولی در سال های اخیر نشان داده که فرمول موفقیت را گم کرده یا اینکه آن قدر سرش شلوغ شده که بیش از آنکه به فکر ساختن پایه و اساس درستی برای والیبال جهت پیشرفت این رشته ورزشی در دنیا باشد، درگیر بند های ریزودرشتی است که بتواند با استناد به آن، یک دوره دیگر روی صندلی ریاست بنشیند.