دنیای اقتصاد : چرا باید تخم مرغ های مان را در سبد چین و روسیه بگذاریم؟/ آنها به عنوان اعضای پیمان شانگهای خودشان را ملزم به تعهدات شان نمی دانند

بازخوردی که از اعضای تیم دیپلماسی دولت گرفته می شود، این است که فکر می کنند دیگر کار تمام شده، همه چیز در شرق است و ما هم در شانگهای در کنار بزرگان نشسته ایم (در حالی که بزرگانی که خود خیلی به مجلس بزمی که به راه انداخته اند وفادار نیستند).

- بازخوردی که از اعضای تیم دیپلماسی دولت گرفته می شود، این است که فکر می کنند دیگر کار تمام شده، همه چیز در شرق است و ما هم در شانگهای در کنار بزرگان نشسته ایم (در حالی که بزرگانی که خود خیلی به مجلس بزمی که به راه انداخته اند وفادار نیستند).

چین و روسیه برای اینکه بتوانند ابتکار میان خودشان را در میان دیگر کشورها ترویج دهند، از همان ابتدا بنیان تصمیم گیری در سازمان را بر اجماع قرار دادند؛ به این ترتیب که هر عضو می تواند یک تصمیم سازمان را وتو کند.

دنیای اقتصاد نوشت: هیجان ناشی از پیوستن ایران به سازمان شانگهای، عمده تحلیل های موجود را به سوی تعریف و تمجید از این اتفاق -که البته اتفاقی مثبت است- سوق داده است.

  سازمان همکاری های شانگهای یک رژیم امنیتی است که در سال 1996 و با ابتکار چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان تشکیل شد.

قرار بر این بود که این سازمان علاوه بر سامان بخشیدن به روابط امنیتی میان طرفین، حل وفصل موضوعات فی مابین را در یک کانال دیپلماتیک حفظ کند، سپس همکاری های سیاسی