این سرباز شرقی تشنه را به هیرمند برسانید

بومیان سیستان و بلوچستان یک دریا به دریاهای کشور اضافه می کنند وقتی پای حرفشان بنشینی؛ مدام می گویند: «یادش بخیر، دریای هیرمند!» صدایشان پر از حسرت می شود.

- گروه جامعه؛ نعیمه جاویدی: بادهای 120 روزه سیستان، مدتی است فربه و تبدیل شده اند به بادهای 170 تا 180 روزه سیستان! آن هم درست پیش چشم خشک هامون، لب تشنه هیرمند و چشمان نگران سیستانی هایی که از قدیمی ترین اقوام و ساکنان ایران هستند.

مردم بومی به این بادها که حالا تا توانسته اند ماهیت شنی به خود گرفته اند، بادکوه می گویند.

حالا اما این کوهستان شن معلق در تندباد، امانشان را بریده و نفسشان را به شماره انداخته و گرد و غبار بستر خشکیده هیرمند هم به آن اضافه شده است.

بادکوه ها قبل از این دو دهه خشکسالی در سیستان و بلوچستان و آب رفتن مدام منابع آبی این استان بادهایی نویدبخش بودند که هُرم گرمای تابستان را می شکستند و حالا اما شده اند چاپار تیزپای تندباد شن.

این در حالی است که کشور همسایه، افغانستان هم در ادای حقابه هیرمند حتی با وجود معاهدات بین المللی خسّت به خرج می دهد و حقوق مسلم ایران را به روشنی نقض می کند.

این روند، درست از زمانی آشکار شد که در دوره محمد اشرف غنی رییس جمهور  سابق افغانستان سد کمالخان با نام بومی بند کمالخان افتتاح و مسیر آب هیرمند دستخوش تغییرات شد.