با دست خودم ریخته بودم... (گفت و شنودی از نوع دیگر)

این روزها که جهان اسلام در شهادت جانسوز حضرت اباعبدالله الحسین و یاران بی تکرارش(علیهم السلام) به سوگ نشسته است، ستون گفت و شنود را به نوعی دیگر می نگاریم.

- این روزها که جهان اسلام در شهادت جانسوز حضرت اباعبدالله الحسین و یاران بی تکرارش(علیهم السلام) به سوگ نشسته است، ستون گفت و شنود را به نوعی دیگر می نگاریم.

.

 مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید محمد کوثری، پیرغلام حضرت اباعبدالله علیه السلام که مداحی و نوحه سرایی او در محضر امام راحل(ره) شهرت ویژه ای دارد، نقل می کند که؛ یکی از روزهای ماه محرم برای حضور در مراسم عزاداری از خانه خارج شدم.

در میانه راه کودکانی را دیدم که موکب کوچکی زده بودند و اصرار کردند برایشان روضه بخوانم.

اول قبول نکردم ولی با اصرار آنها به موکبشان وارد شدم و روی منبری که با روی هم گذاشتن آجر ساخته بودند نشستم و چند بیتی برایشان خواندم.

برایم چای آوردند و من که از نوشیدن آن اکراه داشتم، بی آن که متوجه شوند، چای را در گوشه ای ریختم و با تشکر از کودکان خداحافظی کردم و به سراغ مجالس عزای معتبری که وعده داده بودم  رفتم.

مرحوم کوثری می گوید؛ آن شب وقتی به خانه رسیدم، دیروقت بود و با خستگی به خواب رفتم.