من را کنار کتاب هایم دفن کنید!

راستش ماجرای من و این شوق دیدار برمی گشت به خیلی دور؛ به وقتی که برای اولین بار فهمیدم مردی آن قدر کتاب ها را دوست داشت که وصیت کرد توی کتابخانه اش دفن شود.

- خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی: از حرم بیرون آمدم.

پیاده راه خیابان آیت الله مرعشی، پهن بود و بلند؛ و در دو طرفِ راسته کتابفروشی های تو در تو، پر از آدم هایی بود که یا سر قیمت کتاب چانه می زدند و یا به سمت حرم می رفتند تا چشم و دلی سبک کنند.

آن جا همه چیز فقط کتاب بود و بس.

انگار که روح آیت الله سید شهاب الدین مرعشی هنوز همین جا پرسه می زد، کنار کتابفروش ها و خریداران کتاب! همان طور که جسمش را برای ابد کنار آن ها ماندگار کرده بود! راستش ماجرای من و این شوق دیدار آیت الله برمی گشت به خیلی دور؛ به وقتی که برای اولین بار فهمیدم مردی آن قدر کتاب ها را دوست داشت که وصیت کرد توی کتابخانه اش دفن شود.

می خواستم ببینمش.

حس اش کنم.

اصلا می خواستم بفهمم قبری که وسط کتابخانه است چه شکلی ست.

و آمدم قم.

  خروجی حرم که ناخواسته باعث شد به کتابخانه برسم   زیاد وقت نداشتم.

سفر ، کوتاه بود.

فقط یک بار توانستم بروم زیارت و زیر لب به خودم بد و بیراه می گفتم که چرا برنامه را طوری نچیدم تا آیت الله را ببینم.