مصدق از تابو تا ابزار!/ زیدآبادی

در سال 62 که دانشگاه ها پس از چهارسال تعطیلی گشوده شد، جانبداری از دکتر مصدق در سر کلاس های درس همچنان تابو به شمار می رفت تا اینکه نشریاتی مانند «راه مجاهد» به مدیریت لطف الله میثمی، - در سال 62 که دانشگاه ها پس از چهارسال تعطیلی گشوده شد، جانبداری از دکتر مصدق در سر کلاس های درس همچنان تابو به شمار می رفت تا اینکه نشریاتی مانند راه مجاهد به مدیریت لطف الله میثمی، به تدریج راه بزرگداشت مصدق را در حواشی مطبوعات رسمی دوباره گشودند و نام دکتر مصدق را از حوزه ممنوعات خارج کردند.

احمد زیدآبادی در هم میهن نوشت: مردمی که در سال 57 به قصد سرنگونی نظام شاهنشاهی راهی خیابان های سرتاسر کشور شدند، در راهپیمایی های خود، تصویر دکتر محمد مصدق را در کنار عکس های بنیان گذار جمهوری اسلامی و دکتر علی شریعتی با خود حمل می کردند.

  دکتر مصدق در واقع یکی از سه نماد برجسته انقلاب 57 بود و به همین مناسبت، به محض پیروزی انقلاب طولانی ترین خیابان تهران از میدان راه آهن تا تجریش به اسم او نامگذاری شد.

علاوه بر این، در 14 اسفند سال 57 تقریباً عموم گروه ها و احزاب سیاسی کشور اعم از ملی و مارکسیست و راست و مذهبی به مناسبت سالروز وفات دکتر مصدق، برای تجمع در قلعه احمدآباد فراخوان دادند.