تجدید خاطرات در نخستین دبیرستان ایرانی در تبریز

این مدرسه، درست اش دبیرستان، قدمتی 107 ساله دارد.

وقتی در سال 1295 شمسی متولد شد، مصادف با میلاد با سعادت پیامبر اکرم(ص) بود، بنابراین نامش را «محمدیه» گذاشتند.

- ایسنا/آذربایجان شرقی این مدرسه، درست اش دبیرستان، قدمتی 107 ساله دارد.

وقتی در سال 1295 شمسی متولد شد، مصادف با میلاد با سعادت پیامبر اکرم(ص) بود، بنابراین نامش را محمدیه گذاشتند.

طی بیش از یک قرن، انسان های بزرگ و نامدار تاریخ ایران در آن رشد یافتند و بعدها با تغییر نامش به فردوسی همچنان اصالت و تاریخ گرانبهایش را در آجر به آجر کلاس های خود حفظ کرد.

حالا نیز بعد از گذشت 107 سال از حیات فرهنگی و آموزشی پربارش، به همراه معلمان 80 ساله اش به تجدید خاطرات تلنبار شده در یکایک آجرهای سرخ فامش آمده ایم.

مدرسه ماندگار فردوسی تبریز در بین اهالی این شهر نامی شناخته شده است.

دبیرستان پسرانه ای که از وجب به وجب آن، بوی خوش تاریخ به مشام می رسد.

تاریخ 100 ساله از پا کوبیدن دانش آموزان در جای جای آن و حتی قبل تر از آن یک مدرسه پرستاری آمریکایی ها .

در کتاب دبیرستان فردوسی در تاریخ و فرهنگ ایران که به مناسبت برگزاری جشن سده تاسیس دبیرستان فردوسی در سال 1395، منتشر شد، درباره نحوه تاسیس این مدرسه ماندگار می خوانیم: مدرسه محمدیه در 21 صفر 1335 قمری برابر با 26 آذر ماه 1295 خورشیدی با کوشش دکتر عباس اد