بانوی فناوری که با دنیای سه بعدی به ایران بازگشت

در میان تمام قصه های تلخ رفتن و نیامدن، گاهی قصه ای است از برگشتن به عشق وطن و کار کردن برای بچه های اتیسم؛ همین کافیست تا سوژه برق بزند و چشم خبرنگار را بگیرد و سئوال چرا برگشتید؟ از اول تا انتهای مصاحبه گوشه ذهنش حباب نترکیده شود.

سئوالی که اگرچه می تواند برای همه جالب باشد، اما باید در زمان درست پرسیده شود.

بنابراین تا هنگامی که زمان درست آن فرا برسد، باید کلی با خودت کلنجار بروی و روند مصاحبه را مدیریت کنی.

مصاحبه با زهره سلیمی ، دکتری مهندسی پزشکی از دانشگاه آلبرتا و فوق دکتری مهندسی پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی همدان، همانی که با همسرش به اتفاق هم مسیر فعالیت های فناورانه را پیمودند و بالاخره به ایران بازگشتند.

این بانوی فناور واقعیت مجازی نامی غیر آشنا و جذاب را حیطه فعالیت خود معرفی می کند؛ مسأله ای که اگر در اینترنت به جستجوی آن بپردازید در منابع فارسی بیشتر با کارکرد در حوزه گیمینگ بر می خوردید.

 اما سلیمی این فناوری را در راه آموزش بچه های اوتیسم، درمان و حتی صنعت گردشگری به خدمت درآورده، همین به خدمت گرفتن فناوری باب گفت وگوی ما را با بانوی محجبهِ فناور و صدالبته نخبه در حوزه واقعیت مجازی باز می کند.