رنج و لذت فریماه فرجامی در «زندگی دوگانه»

محمد حاتمی که آخرین همبازی فریماه فرجامی در تئاتر بوده، خاطراتی از لذت و رنج بازی در این نمایش روایت کرد.

او همچنین از بعضی سینماگران انتقاد کرد که فروپاشی ستارگان را به تصویر می کشند.

- 23 سال پیش در چنین روزهایی فریماه فرجامی آخرین حضور خود را در تئاتر تجربه کرد.

او تیر و مرداد سال 78 با بازی در نمایش زندگی دوگانه به کارگردانی شهره (مازیار) لرستانی در تالار سایه تئاتر شهر روی صحنه رفت و تنها همبازی او در آن نمایش محمد حاتمی بود.

حالا که چهل روز از درگذشت این بازیگر می گذرد، در گفتگوی کوتاهی با محمد حاتمی، بخشی از خاطرات آن دوران را مرور می کنیم.

حاتمی به ایسنا گفت: نمایش زندگی دوگانه یک کار تلفیقی بود و متن آن بر اساس اشعاری از شیبمورسکا و لئونارد کوهن همراه با شعرها و مطالبی از ژان کوکتو تنظیم شده بود.

این نمایش در آغاز، تک پرسوناژ بود اما بعد آقای لرستانی متن را عوض کرد و شخصیت مرد آرتیستی هم به آن اضافه شد.

به این ترتیب که زندگی یک زوج را می دیدیم که شخصیت مرد در فضای کار بسیار موفق است ولی در زندگی شخصی با همسرش اختلاف های بسیار دارد و این اختلاف ها، به تدریج به دملی چرکین تبدیل می شود و در نهایت به عقده گشایی و آشکارسازی می رسید اما با پیش رفتن ماجراها مشخص می شد هیچ یک از این دو مقصر نیستند بلکه شرایط اجتماعی آنان را به ای�