بازخوانی عاشورا دراشعار شاعران/ ادبیات آیینی ابزاری برای ماندگاری

شاعر گیلانی درباره حضور شعر در عرصه محرم و عاشورا گفت: وقتی از شعر در تاریخ عاشورا و جغرافیای کربلا صحبت می کنیم وارد حوزه ادبیات آیینی می شویم که ابزاری برای ماندگاری است.

- خبرنگار مهر گفت: همین که از حضور شعر در تاریخ عاشورا و جغرافیای کربلا صحبت می کنیم وارد حوزه ای از ادبیات بنام ادبیات آیینی می شویم که مضمون این گونه هنری کرامت انسانی، حیات، تزکیه نفس، عشق عرفانی و تعلیمات روحی است.

وی با بیان اینکه لازم به ذکر است که مختص ترین ویژگی عاشورا از لحاظ کیفی اثر گذاری آن بر ادبیات و بویژه ادبیات آیینی پیش از وقوع است، اضافه کرد: اخباری که از آینده روایت می شود از واقعه عاشورا ارتزاق می کند و آن را به همه شئون زندگی و ادبیات تسری می دهد.

عباسی ادامه داد: آنجا که جبرییل برای آدم از حسینی (ع) می گوید که یُقتَلُ عَطشاناً غَریباً وحیداً فریداً، لَیسَ لَهُ ناصِرُ و لا مُعینٌ یعنی او را با لب تشنه می کشند در حالی که غریب و تنها است و یار و یاوری ندارد.

در واقع اولین مداح امام حسین (ع) جبرییل است که روضه عطش را برای آدم می خواند.

وی افزود: اولین روضه خوان بر پیکر امام، زینب کبری است و پس از او امام سجاد (ع) در مسجد شام با ذکر مصائب حسین (ع) ماهیت یزید را افشا می کند.