حسین ما این روزها را دیده بود

این روزها، بار دیگر عاشوراست.

عاشورایی که به درازای همه روزهاست اگرچه عاشورای آن روز، فقط یک نیمه روز بود.

و بار دیگر کربلاست، کربلایی که به پهنای همه سرزمین هاست، - فارس پلاس؛ حسین شریعتمداری در یادداشتی نوشت: 1 ـ آن روز یکی از روزهای خیلی دور بود ـ دو هزار سال قبل از میلاد مسیح ـ نمرودیان از مراسم مذهبی خود به شهر بازگشته بودند.

اتفاق عجیبی افتاده بود.

بت های خود را شکسته و فروریخته یافتند.

چه کسی با خدایان ما چنین کرده است ؟!.

از این و آن پرسیدند.

کسانی در پاسخ گفتند جوانی را شنیدیم که [به زشتی] از آنها یاد می کرد.

نامش ابراهیم بود.

او را به مقابل دیدگان مردم بیاورید تا گواهی دهند.

ابراهیم را که فرا خواندند، پرسیدند: آیا تو با خدایان ما چنین کرده ای؟ گفت؛ بت بزرگ چنین کرده است (ابراهیم بت بزرگ را نشکسته و تبر را به گردن آن آویخته بود).

از او بپرسید، اگر سخن می گوید!.

جمعی از آن جماعت به خود آمدند و سر به تفکر فرود آوردند.

می دانستند که از خدایانشان کاری ساخته نیست و.

نمرود، حاکم ستمگر آن روزها (در بین النهرین) که در مقابل استدلال ابراهیم به عجز آمده و فرومانده بود و در دیگر سو، جماعتی از پیروانش را می دید که به ابراهیم و آیین توحید او گرویده اند، چاره کار را در به آتش کشیدن ابراهیم دید!.