بزرگمردی که قلبش همواره برای محرومین می تپید

مرتضی نجفی قدسی در یادداشتی به انگیزه گرامیداشت دومین سالگرد علامه محمد رضا حکیمی چنین آورده است: بسم الله الرحمن الرحیم وَیَا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِکْیَالَ وَالْمِیزَانَ بِالْقِسْطِ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ (سوره هود، آیه 85) ای مردم در وزن و سنجش کالاها و اجناس به قسط و عدل رفتار کنید و کم فروشی و گران فروشی نکنید و در زمین به خیانت و فساد برنخیزید.

سی و یکم مرداد ماه، دومین سالگرد ارتحال علامه محمد رضا حکیمی بزرگمردی از قبیله ی ایمان و تقوی، قسط و عدل، علم و دانش، شعر و ادب، اخلاق و فضیلت، قرآن و عترت، مبارزه و جهاد و حقیقت و رستگاری است.

سخن گفتن در ابعاد وجودی این شخصیت بزرگ و کم نظیر بسیار سخت است و حق او را نمی توان ادا کرد ولیکن به قدر ممکن باید بکوشیم از معارف و آثار علمی ایشان بهره مند شویم و بخصوص نسل جوان با افکار مترقی وی بیشتر آشنا شوند.

در رابطه با استاد حکیمی تاکنون مطالب زیادی گفته شده و یا نوشته اند، از مراتب علمی ایشان و تتلمذ محضر بزرگانی چون مرحوم آیت الله العظمی سید محمد هادی میلانی که به مدت ده سال در درس خارج فقه و اصول آن عالم بزرگ شرکت کردند و تقریرات درس ایشان را طوری می نوشتند که حتی کلمه ای از قلم نیفتد، دروس سطح و کفایتین را نزد آیات عظ�