چه رازی در سکوت قبرستان نهفته است؟

مگر هدف از زیارت اهل قبور زنده نگه داشتنِ یاد و خاطره اموات و فرستادن فاتحه و خیرات برای روحش نیست؟ پس آیا لزومی دارد که حتما به سر مزار اموات برویم؟ در این گزارش به این سوال پاسخ می گوییم و به سِّر سکوت در قبرستان می پردازیم.

- گروه زندگی-فاطمه زهرا نصراللهی: سرمان گرم است.

گرم اتفاقات و برنامه های روزمره.

بین همه شلوغی ها در اداره، خانه، مدرسه یا دانشگاه و .

مشغول بالا و پایین کردن تقویم هستیم.

برنامه می چینیم تا فلان کار را در فلان تاریخ انجام دهیم، فلان روز موعد چک و قسط مان است یا باید برویم و بچه هایمان را در کلاس یا مدرسه ثبت نام کنیم؛ درمیان این کارهای ریز و درشت که تمامی ندارد، شاید یک روز چشم مان بر روی یک تاریخ قفل شود.

روزی که فرد مهم زندگی مان را از دست دادیم.

ذهن مان منتقل می شود به روزی که یکی از عزیزان مان را از دست دادیم.

عزیز از دست رفته چند سالی است که در چنین روزی دنیا را ترک کرده است.

بی قرار می شویم و با خود می گوییم، چقدر خوب است که فردا دو سه ساعتی که کاری نداریم، یک سر برویم سر مزارش و خیراتی کنیم و فاتحه ای بخوانیم.

با بالا و پایین کردن برنامه ها بالاخره موفق می شویم که بعد از چند سال دیداری با عزیزمان تازه کنیم.