زیدآبادی : در 58 سالگی عاشق بازجویم شدم / چرا از بین آن همه زندانی سیاسی من باید عاشق شوم؟

راستش من که قابل نیستم اما با دستگاهی که دوستِ سابقم در آن فکر می کند، گاندی و ماندلا و توماس مور هم عاشق زندانبان خود بوده اند، اما خودشان خبر نداشته اند.

- زیدآبادی : راستش من که قابل نیستم اما با دستگاهی که دوستِ سابقم در آن فکر می کند، گاندی و ماندلا و توماس مور هم عاشق زندانبان خود بوده اند، اما خودشان خبر نداشته اند.

اصلا هرگونه اقدام خشونت پرهیزانه و تلاش برای حل اختلاف از راه گفت وگو و اقناع با طرف مقابل، معنایی جز دچار شدن به عشق او ندارد! احمد زیدآبادی در یادداشتی می نویسد: خدا از سر تقصیرات آن که این سندروم استکهلم را بر سر زبان ها انداخت تا برخی جهل شان را نسبت به رفتار آدمیان در پشت آن پنهان کنند، بگذرد یا نگذرد؟   احمد زیدآبادی، روزنامه نگار و فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت؛   در 58 سالگی ناگهان عاشق شدم.

آن هم عاشق چه کسی؟ وای خدای من، عاشق بازجویم! ثانیه و دقیقه و ساعت و روز و ماه عاشق شدنم را اصلا به یاد ندارم.

راستش از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان که خودم هم از عاشق شدنم اطلاع نداشتم!   به گمانم نخستین بار یکی از دوستان سابقم بود که مرا از عاشق شدنم مطلع کرد.

هر چه هم انکار کردم سودی نبخشید.