نقل مرمّت مسجد آکل کمسار پس از یحیی

کسی نمی داند از چه زمانی عطر غذای نذری در آخرین روزهای ماه صفر در مسجد آکُل پیچید.

کسی نمی داند اولین بار چه کسی نذر کرد در چنین ایامی در قدیمی ترین مسجد کمسار در شهرستان شفت، - نذری بپزد.

مردم روستا همینقدر می دانند که قدیم ها در حیاط مسجد، دیگ های بزرگی بر اجاق های هیزمی قرار می گرفت.

هرکس به وسع خودش برای پخت این نذری کمک می کرد و در پایان مراسم عزاداری 28صفر، کل روستای کمسار بزرگ و کوچک و دیگر روستاهای اطراف همچون گیلده، خطیبان و بیالو، به مرکز خان نشین های شفت می آمدند تا از برکت نذری بهره مند شوند.

امروز اگرچه از آن مشارکت و دیگ های بزرگ خبری نیست، ولی همچنان عطر غذای نذری در مسجد کمسار می پیچید.

ولی نه از اجاقی در حریم مسجد خبری هست و نه هیزمی که شعله ور شود.

از پله های ضلع غربی مسجد بالا می روم، گوشه مسجد اتاقکی گلی با دیوارهایی که ترک آن عمیق شده است، سماور بزرگ مسجد قُل می زند و قوری های چینی و لعابی بر چراغ پریموس، چای باغ های شفت را می پزند.

محمد نیکروان صیقلانی ، خادم مسجد نیست، ولی هرسال در ایام عزاداری به مسجد آکل می آید تا به عزاداران خدمت کند.

مسجدی که بعدها به ولی عصر تغییرنام داد.

وی، می گوید: از اول محرم تا دهه پایانی صفر در این مسجد مراسم هست.