حیات حمام های عمومی و پیوستگی اجتماعی

حمام های عمومی با ساختار منحصر بفرد معماریِ خود، علاوه بر مکانی برای شست وشو و پاکیزگی بدن، جایی برای حضور همه افراد با جایگاه های اجتماعی و فرهنگی بودند.

- این حمام ها که بسیاری از آن ها تخریب و یا متروکه شده و یا تغییر کاربری داده اند، در فرهنگ و ادبیات این مرزوبوم تأثیرات فراوانی داشته و در اصفهانِ دوره صفوی بیش از هرزمان دیگری ساخته شدند.

حمام های عمومی، بخش بزرگی از فضاهای مهم شهری به شمار می رفتند که علاوه بر کاربرد در بهداشت و پاکیزگی، در ساختار و ارتباطات فرهنگی و اجتماعی نیز نقش مهمی داشتند و همان طورکه محسن بهزاد، پژوهشگر معماری ایرانی، در بخش اول گفتگوی خود با ایسنا بیان کرد، ساختار این بناها بر اصولی استوار شده و هر یک از فضاهای آن ها نیز معنا و مفهوم خاصی داشته است.

بهزاد در بخش اول صحبت های خود به این موضوع اشاره کرد که نظافت و استحمام در ایرانِ قبل از اسلام نیز از اهمیت خاصی برخوردار بود به طوری که در آیین های کهن ایران، ناهید یا ایزد پاکی و آب بسیار ستوده شده و در فارسی کهن و میانه، برای طهارت و شستشو از واژه های پادیاو ، پادیاوی یا پادیاب استفاده می شد.

او همچنین از قدیمی ترین حمام های اصفهان در دوران پیش از صفویه سخن گفت، اما عصر شکوفایی ایجاد حمام ها را دوره صفویه نامید و ضمن اشاره به برخی از حمام های دور�