روایت یک بانوی گیلانی و قلب هایی که جا مانده

بلندگوی مسجد صدا درآمد «حی علی الکربُ بلا» «حیّ علی الحسین»، دیگر قلب ها توان تپیدن نداشت، بغض های نهفته ترکید و گوشه های چشمِ خیس به خیسی پهنای صورت رسید و گوشه و کنار بیرون مسجد صدای گریه عاشقان را برای فرشتگان به ارمغان می برد تا به آسمان برسانند که .

- خبرگزاری فارس، رشت؛ محدثه فردی: خبر دادند کاروان حسینی از مسجد امام رضا (ع) ایستگاه انزلی رشت به کربلای معلی عزم سفر دارد تا عاشقی کند و ندای عاشق شوید که زندگی به عشق است سردهند، گفتم حالا که جزو جاماندگان شده ام حداقل برای بدرقه زائران کویش، حاضر شده و با منت و التماس از تک تکشان بخواهم که برای ما جا ماندگان دعا کنند.

  با قلبی مملو از حسرت جاماندگی و با بغضی نهفته در گلو خود را به مسجد امام رضا (ع) رساندم، زائران یک به یک می آمدند و در پی آن خانواده ها برای بدرقه عزیزانش گوشه کنار کِز کرده بودند چرا که از این قافله عاشقی جا مانده اند، گوشه چشمان همه شان خیس از ترنم اشک های جاماندگی بود و ابروان در هم تنیده ای که گواهِ حسرت از جاماندگی بود.

  در همین حین بلندگوی مسجد صدا درآمد حی علی الکربُ بلا حیّ علی الحسین ، دیگر قلب ها توان تپیدن نداشت، بغض های نهفته ترکید و گوشه های چشمِ خیس به خیسی پهنای صورت رسید و گوشه و کنار بیرون مسجد صدای گریه عاشقان را برای فرشتگان به ارمغان می ب�