شاخ گوزن نذر «چهل ستون» لاهیجان

حیران بودم از باورهای نیاکان ما که حافظان طبیعت بودند.

شکارچی می دانست که اگر بیش از نیاز خود شکار کند، «سیاگالش» از او انتقام می گیرد.

بنابراین شاخ گوزنی را که شکار کرده بود، - ایسنا/گیلان حیران بودم از باورهای نیاکان ما که حافظان طبیعت بودند.

شکارچی می دانست که اگر بیش از نیاز خود شکار کند، سیاگالش از او انتقام می گیرد.

بنابراین شاخ گوزنی را که شکار کرده بود، به نیت جبران خسارت، به دیوار بقعه و یا درخت نصب می کرد و چه بسا از گوشت شکار هم پاره ای به نیازمندان می بخشید.

با ستون های استوارش، پایین تپه، ساکت و آرام در دل درختان پنهان شده است.

پیرزنی با کمری خمیده نزدیک سنگ آمد، با زمزمه ای دعاگونه زیر لب، مقداری نمک از جیب درآورد و به روی سنگ پاشید و در پاسخ به پرسش من در چیستی سنگ گفت: سنگ زیارت است دیگر چنان محکم و قاطع که جای تردید و پرسش دیگر نماند و بی هیچ توضیح دیگری از شیب تپه و از میان سنگ قبرهای آرامستان بالا رفت.

بالای تپه همراهان او، دو مرد جوان، آب بر سیمان می ریختند و هم می زدند، تا برای جانمایی سنگ سیاه دیگری که قرار بود برای تازه درگذشته ای پس از 40 روز بر مزارش قرار گیرد شرایط لازم را مهیا کنند.

مردِ جوان لحظه ای به بیلش استراحتی داد و گفت: نمک روی سنگ را بردار و بگذار روی زگیل.