خاطرات محمود بصیری از فتعلی اویسی/یک گوله نمک بود

بک گوله نمک بود برای خودش؛ حیف از این همه شیرینی و مهربانی که زود رفت.

همه دوستش داشتند.

دو سال پیش در چنین روزی برای همیشه به سفر ابدی رفت و از خود خاطره ها بر جای گذاشت.

- بک گوله نمک بود برای خودش؛ حیف از این همه شیرینی و مهربانی که زود رفت.

همه دوستش داشتند.

دو سال پیش در چنین روزی برای همیشه به سفر ابدی رفت و از خود خاطره ها بر جای گذاشت.

دیجیتالم کجا بود یکی از مشهورترین و شیرین ترین دیالوگ هایش بود که در سریال بدون شرح مدام تکرار می کرد.

به بهانه دومین سال درگذشت فتعلی اویسی، هنرمند پیشکسوت کشورمان گفت و گویی با محمود بصیری انجام دادیم.

او در گفتگویی با ایسنا از خاطرات همکاری اش با زنده یاد اویسی در سریال بدون شرح گفت.

بصیری که خود در سریال بدون شرح ایفای نقش داشت، ابتدا به آشنایی اش با مرحوم فتحعلی اویسی اشاره می کند و می گوید: آشنایی ام با آقای اویسی به سال ها پیش مربوط می شود.

سال 53 بود که در دفتر آقای رشیدی با آقای اویسی آشنا شدم.

یادش بخیر، مرا دید و گفت شما؟ گفتم من محمود بصیری ام بفرمایید.

همان جا بود که از من دعوت به کار کرد و گفت سریالی می خواهم بسازم دوست دارم شما هم باشید.

آقای اویسی در آمریکا تحصیل کرده بود و در همان جا مدرک کارگردانی و بازیگری اش را گرفته بود.