سرمستی ساقط کننده

مسئله فلسطین در هفته گذشته جهانیان را مبهوت ساخت و در ادامه همچنان موضوع غزه همه ملل و دول را متأثر کرده و تحت تأثیر قرار داده است؛ به گونه ای که بیش از پیش اهمیت تمرکز بر موضوع 75 سال اشغال فلسطین و روند بروز و ظهور گرایش ها و راه حل های مختلف برای ترمیم این زخم جانکاه بر پیکره بشریت امروز را می نمایاند و ارزیابی دقیق و عملکرد سخت گیرانه تری در برابر این چالش بین المللی را می طلبد.

فلسطین قبل از گزینش توسط صهیونیست ها جهت احداث برج و باروی اعمال هژمون غرب سرمایه داری در این منطقه (گزینه های دیگری نیز وجود داشت)، مأمنی برای زندگی آرام و به دور از تنش مسلمانان، یهودیان مسیحیان و.

بود.

پس از آن برای کوچاندن مسلمانان به عنوان اکثریت ساکنان فلسطینی و سایر اقلیت های غیر یهود، ایجاد رعب و وحشت با بمب گذاری های گسترده و ترور در دستور کار قرار گرفت.

این شهروندان بی دفاع، مظلومانه از سرزمینشان رانده شدند و در کشورهای مجاور فلسطین (لبنان، اردن و.

)در اردوگاه ها به صورت رقت باری به امید تصمیم جامعه جهانی، سکنی گزیدند، اما کشورهای مسلط بر سازمان ملل مانع اقدامی مؤثر شدند؛ حتی نگذاشتند این سازمان در قبال ترور نماینده ویژه اش در فلسطین توسط صهیونیست ها واکنشی نشان دهد.