فردوس کاویانی : می خواستم دل یک ملت را شاد کنم

اردیبهشت سال 1396 بود؛ چهاردهمین «شب بازیگر» و قرار بود از یک پیشکسوت عرصه بازیگری تجلیل شود.

نامش را خواندند: فردوس کاویانی.

حاضران در سالن اصلی تئاتر شهر به احترام این بازیگر قدیمی که مدت ها بود در هیچ محفل هنری حاضر نمی شد، - فردوس کاویانی در طول بیش از نیم قرن فعالیت هنری آثاری به یادماندنی را در تئاتر، سینما و تلویزیون به یادگار گذاشته است.

او سال ها قبل در گفت وگویی که در آرشیو موزه سینما نگه داری می شود درباره شروع کارش گفته بود، وقتی ششم دبستان بود با تئاترهایی که گاهی در مدرسه می دید به تئاتر علاقه مند شد و شوق تئاتر او را به تهران کشاند.

او تعریف کرده بود: کلاس پنجم دبستان که بودم (گروه) تئاتری از تهران به مدرسه ما آمده بود و آنجا اجرا می کردند.

من آنقدر دوست داشتم این کار را ببینم که به فرّاش مدرسه گفتم هر شب می خواهم تئاتر را ببینم.

او هم گفت که به جای آن هر شب باید سالن را جارو کنم.

قبول کردم و 13 شب تئاتر می دیدم و فردا صبحش سالن را جارو می کردم.

عجیب آنجا بود که من این نمایش را کامل حفظ شدم و بعدها آن را کارگردانی کردم.

در واقع این نقطه شروع من برای علاقه به بازیگری و تئاتر بود.

کاویانی که با دو سریال همسران و آژانس دوستی شهرت زیادی میان قشر زیادی از مردم پیدا کرد، اولین کار جدی خود را در سینما چوپانان کویر به کارگردانی