الاعتماد؛ یار دوازدهم الاتحاد؟!

برخی معارضان جمهوری اسلامی (از جمله افراطیون مدعی اصلاح طلبی) ادعا می کردند نباید ورزش را سیاسی کرد.

اما وقتی تیم ملی ایران به جام جهانی راه یافت، - فارس پلاس؛ محمد ایمانی نوشت: سیاست بازی و مطابق راهبرد بیگانگان نوشتن، انسان را کور و کر می کند؛ مثل همین نوشته عباس عبدی در روزنامه اعتماد: لغو بازی در ورزشگاه اصفهان نشان داد رسیدن به عادی سازی شرایط ایران فراتر از اقدامات موردی است و نیازمند آسیب شناسی و اصلاح رویکرد عمومی حکومت است.

این که ماجرا تقصیر کی بوده و در نهایت چه حکمی صادر خواهد شد، در روزهای آینده مشخص می شود، ولی پیش از این که هر حکمی صادر شود، یک مساله به نسبت روشن است.

سیاست در ایران میل به تصرف همه عرصه ها دارد و هر شیء یا موقعیت و حتی افرادی، فقط یک ابزار برای پیشبرد هدف سیاسی است، و برای هیچ حوزه ای، استقلال قائل نیست.

این رفتار تا هنگامی که در تقابل با تعهدات بین المللی قرار نگرفته به ظاهر مشکلی ایجاد نمی کند.

ولی در عرصه بین المللی بویژه ورزش مشکل آفرین می شود.

رویکرد غالب در ایران نمی خواهد بپذیرد که سیاست مثل هر حوزه دیگر، هر چند مرتبط با سایر حوزه هاست، ولی استقلال نسبی و مرزهای شناخته شده ای دارد .