خدا دوست مان داشت که پای «علیرضا» شکست!

بخت با ما یار بود که پای «علیرضا» شکست و نشد که همراه دیگر بچه های محل به جزیره مینو برود که اگر می رفت و برنمی گشت، چه کسی می خواست از آن همه ماجراهای غریب برایمان بگوید.

- بخت با ما یار بود که پای علیرضا شکست و نشد که همراه دیگر بچه های محل به جزیره مینو برود که اگر می رفت و برنمی گشت، چه کسی می خواست از آن همه ماجراهای غریب برایمان بگوید.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، اهل تئاتر که باشی، همین که نام جنگ و دفاع مقدس به میان بیاید، بی اختیار یاد علیرضا نادری می افتی، راوی روراست روزهای غریب جنگ که هرگز در هیچ یک از روایت هایش از مرز راستی و درستی عدول نکرد.

حالا که نادری مدتی است گوشه نشینی اختیار کرده و دوستانش از دیدار او بی نصیب مانده اند، هیچ هم بد نیست تا در این روزهایی که به نام جنگ و دفاع مقدس آمیخته اند، بخشی از سخنان او را مرور کنیم تا هم یادی باشد از یاران جنگ و هم خود او که روایت گر قصه های آنان است.

او که هرگز قلم خود را به کار سفارشی نیالود و همواره حقیقت را مقدم بر هر چیزی دیگری دانسته، در گفتگوی مفصل خود با فارس باقری که در ویژه نامه پچپچه ها (ویژه علیرضا نادری) از سوی فرهنگسرای پایداری منتشر شده، دوره های گوناگون زندگی خویش را روایت کرده و ما نیز بخش هایی از تجربه حضور او را در جبهه مرور می کنیم.