عاشقانه ای از گیلان تا لبنان

روح شهید چمران شاد که می گفت: هنگامی که شیپور جنگ نواخته شود، مرد از نامرد شناخته می شود.

پس ای شیپورچی بنواز! شناخت حرامیان همیشه انسان را در راه رسیدن به پاکان و مظلومان عالم کمک کرده و حق زمانی خوب شناخته می شود که باطل به درستی نمایان شود.

قصه امروز غزه تکرار تاریخ است.

تاریخ کربلا که کسانی آن را ساختند و کسانی هیزم بیار آتش معرکه شدند.

این قصه، فرصتی شد تا همه دنیا از خواب بیدار شوند و به خودشان بیایند هرچند که بیشتر شبیه یک قصه است.

تاریخ از این همه جنایت وکودک کُشی وقیحانه مردم مظلوم فلسطین متعجب می شود.

فلسطینی که سال هاست برای آزادی اش شهید داده است.

شهیدانی داده است.

آنقدر ظلم و جنایت در فلسطین سابقه تاریخی دارد که شهدای ایرانی در دفاع مقدس نیز هدفشان نابودی رژیم اشغالگر و شعارشان همواره مرگ بر اسراییل بوده است.

حتی در همین گیلان خودمان نیز شهدایی که از ابتدای انقلاب اسلامی تا پایان جنگ هشت ساله تحمیلی از جای جای نقشه پرافتخار و مرزهای مقدس ایرانِ اسلامی دفاع کرده اند، همواره آرزوی نابودی رژیم کودک کُش صهیونیستی را داشتند.

آقا احمدرضا هم یکی از این شهداست.

  او که در سال 1342 در روستای رودپشت خشکبیجار متولد شد و با اینکه پدرش یک کارخانه دار سرشناس بود و وضع مالی خوبی هم داشت.