ضرورت دگردیسی سازمان برنامه و بودجه

سازمان برنامه و بودجه بر سر یک دو راهی تاریخی قرار دارد یا خود را با وضعیت جدید انطباق دهد و روش های خود را دگرگون کند یا اینکه صرفا در نقش دبیرخانه ای «جمعبندی کننده» و منفعل (passive) عمل کند؛ - دیرگاهی سازمان برنامه و بودجه در ایران محوریت امر شناخت را در نظام برنامه ریزی کشور عهده دار بوده است.

شمار کارشناسان حرفه ای شاغل در سازمان برتری فکری این سازمان را نسبت به دستگاه های دولتی محقق می ساخته است.

امروزه اما وضعیت دگرگون شده است.

یعنی دستگاه های حکومتی از وزارت اقتصاد گرفته تا وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و از وزارت بهداشت تا کشاورزی از حیث نیروهای کارشناسی در حوزه بخشی خود بر سازمان برنامه و بودجه پیشی گرفته اند.

اما تحول مهم تری نیز رخ داده است و آن اینکه سازمان مدنی-تخصصی بخش خصوصی از حیث صلاحیت حرفه ای و دانش تخصصی از دستگاه های دولتی و از سازمان برنامه پیشی گرفته است.

یعنی هرمی که در رأس آن سازمان برنامه، دستگاه های دولتی و سپس بخش خصوصی بوده است کاملا واژگون شده است به گونه ای که در رأس این هرم سازه های تخصصیِ بخش خصوصی، دستگاه های دولتی در میانه و سازمان برنامه در قاعده این هرم قرار گرفته است.

بدین سان دیگر نمی توان از صلاحیت حرفه ای و انحصاری این سازمان برای برنامه ریزی سخن گفت.