پادزهری برای خشم های واگیردار خانوادگی!

خشم در خانواده مثل یک ویروس به شدت واگیردار عمل می کند.

وقتی یکی از اعضای خانواده مدام پرخاشگری می کند و موضوعات کوچک تبدیل به اختلاف های بزرگ می شود همسر او و فرزندان این خانواده نیز کم کم سلامت روان شان دچار آسیب می شود و درگیر خشم انفجاری می شوند.

- گروه زندگی: این چندمین باری است که شماره تماسش را می گیرم و پشت آن بوق های ممتد منتظر می مانم تلفنش را بردارد.

هر بار که تماس می گیرم دلم هزار راه و بی راهه می رود که چه شده؟! بوق های بی جواب کلافه ام می کند.

نیم ساعت بعد خودش زنگ می زند.

لحن صدایش رنگ همیشه را دارد و معلوم است همه چیز امن و امان است.

بعد از سلام سردی که تحویلش می دهم کلمات را تند تند ردیف می کنم برایش: معلومه کجایی؟! 100 بار زنگ زدم.

چرا گوشی رو برنمی داری؟! بابا اون ماس ماسکی که گرفتی دستت اسمش تلفن همراهه یعنی باید همیشه در دسترس باشه! فکر می کنم با این حرف ها  حالا علاوه بر اینکه نگرانی و علاقه ام را به او ابراز کردم درس بزرگی هم به او دادم تا دیگر این طور رفتار نکند اما این چیزی نیست که همسرم می بیند لحن صدای من نه نگرانی را به او منتقل می کند نه عشق را.

او در رفتار من خشم می بیند.

همسری را می بیند که قصد کنترل او را دارد و شریک امنی نیست به او اجازه اشتباه نمی دهد و سریع عصبانی می شود.