قانون و قدرت در نظام بین الملل / استناد صرف به حق و قانون، تأمین کننده منافع یک کشور نیست

استناد صرف به حق و قانون بدون توجه به سلسله مراتب قدرت و ثروت گرچه نشان از اخلاق و صداقت دارد ولی می تواند ناشی از عدم شناخت نظامی باشد که در آن زیست می کنیم.

- محسن بهاروند، سفیر سابق ایران در لندن در یادداشت اختصاصی برای جماران نوشت: یکی از توضیحات اولیه ای که در دروس حقوق بین الملل در دانشگاه داده می شود مقایسه نظام های حقوقی بین المللی با سیستم های حقوقی داخلی است.

گفته می شود چون حقوق بین الملل دارای قوای مختلف از جمله ضابط قضایی، قوای مختلف و قوه فائقه نیست، سیستمی قوام نیافته است و هنوز کامل نیست.

این سخن را با تساهل و تسامح می توان پذیرفت ولی سخن دقیقی نیست.

مشکل این بحث که در اکثر کتب حقوق بین الملل بیان می شود، این است که صرفا به ظاهر نظام بین الملل نگاه می کند و پا را فراتر از آن نمی گذارد.

مشکل همه نظامات حقوقی و قوانین اعم از داخلی و بین المللی در نفس قانون نیست، بلکه در اجرای قانون است.

نظام حقوقی بین المللی هم مانند هر نظام حقوقی دیگری مکانیسم ها و سازوکارهای مشخص خود را دارد.

در عین حال دارای سلسله مراتب و پارادایم خاص خود نیز هست که گرچه شناخت آن بسیار دشوار نیست ولی برای برخی از سیاستمداران فهم دقیق آن دشوار است.