داستانک هایی از جنس مقاومت مردم غزه

اراک، امروز تصاویر غزه هر کدام قصه ای از کتاب 7 دهه ظلم و کودک کشی است، امروز تصاویر غزه داستان هایی پر از درد و غم از کودکانی و زنانی مظلوم فلسطینی است، درد و غمی که درمانی جز نابوی رژیم کودک کش صهیونیستی ندارد.

رویدادهای تلخ غزه و تصاویری که از قاب دوربین ها منتشر می شود، به خوبی آنچه بر این سرزمین وارد می شود را به تصویر می کشند.

در اراک جمعی از هنرمندان دغدغه مند با تبدیل این تصاویر به داستانک هایی از جنس مقاومت، روایت گر آنچه بر مردم غزه می گذرد، شدند.

  بی پناه به قلم مریم طالبی؛ همیشه روی دیوار حیاط در رفت و آمد بود، می پرید از این دیوار به آن دیوار.

  حالا هیچ دیواری باقی نمانده است.

 تنها شانه های کوچک من.

    دل خون به قلم مریم کیانی؛ مشغول درست کردن ته تالی شدم، شام مورد علاقه مان.

حیدر با توپش بازی می کرد که یک لحظه خورد زمین.

لبش فقط به اندازه یک نقطه خون مرده شد.

    کلی غر زدم به سجاد: همش سرت تو گوشیه! چرا حواست به بچه نیست؟  غر زدنم از روی بغض است، دلم خون است برای مادری که جنازه طفلش را محکم در بغل گرفته، پدری که خسته است و سر تا پایش غرق در خاک.

بچه هایی که گرسنه اند و تشنه .

     هم بازی به قلم مریم طالبی؛ بچه ها بریم بازی؟ - دوستامون نیستن! - مامان میگه مردن؟! - یعنی ما بمیریم می تونیم باهاشون بازی کنیم.