امروز با حافظ: قتلِ این خسته به شمشیرِ تو تقدیر نبود

ور نه هیچ از دلِ بی رحمِ تو تقصیر نبود منِ دیوانه چو زلفِ تو رها می کردم هیچ لایق ترم از حلقهٔ زنجیر نبود یا رب این آینهٔ حُسن چه جوهر دارد؟ که در او آهِ مرا قُوَّتِ تأثیر نبود سر ز حسرت به درِ میکده ها بَرکردم چون شناسایِ تو در صومعه یک پیر نبود نازنین تر ز قَدَت در چمنِ ناز نَرُست خوش تر از نقشِ تو در عالمِ تصویر نبود تا مگر همچو صبا باز به کویِ تو رَسَم حاصلم دوش به جز نالهٔ شبگیر نبود آن کشیدم ز تو ای آتشِ هجران که چو شمع جز فنای خودم از دستِ تو تدبیر نبود آیتی بود عذابْ اَنْدُهِ حافظ بی تو که بَرِ هیچ کَسَش حاجتِ تفسیر نبود