راز سربلندی جلال چه بود؟

سه چهار روز دیگر درست یکصدمین سالروز میلاد جلال آل احمد نویسنده، مترجم، روشنفکر و اندیشمند بزرگ ایرانی است؛ مردی که اوج و فرودها و به تعبیر بهتر فرودها و اوج های بسیاری را در زندگی تجربه کرد.

- او در گرداب های بزرگ سیاسی و اجتماعی بزرگی در عمر کوتاه 46 ساله خود وارد شد و شگفت اینکه از همه آن ها سربلند و پیروز بیرون آمد.

برای کم کسانی دست می دهد که هم وارد میدان های خطیر متعدد بشوند و هم از همه آن ها روسپید بیرون بیایند؛ و جلال یکی از شاخص ترین این آدم ها بود.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا،تقی دژاکام در یادداشتی در روزنامه جوان با این مقدمه نوشت: البته هستند بسیاری که از خوف خراب کردن یا خراب شدن اصلاً وارد میدان های مهم نمی شوند و خطر نمی کنند.

فرقی هم نمی کند که روشنفکر باشند یا مذهبی، سلبریتی باشند یا مدیر و مسئول، روحانی باشند یا دانشجو؛ آن ها کنج عافیت می گزینند و هیچ دیکته ای نمی نویسند و بهتر بگویم هیچ غلطی نمی کنند و در نتیجه هیچ غلطی هم ندارند! اما جلال این گونه نبود.

خودش در رمان نون والقلم که مانیفست و مرامنامه یک انسان آرمانی و یک روشنفکر تراز است، از قول شخصیت اول کتابش میرزا اسدالله می نویسد: حیف! حیف که این تن بدهکار است.

فکر می کردم اگر این تن بدهکار نبود؛ بدهکار این همه نعماتی که حرام می کند، چه راحت می شد کنار نشست و تماشاچی بود