دعواهای والدین چه آسیبی به شخصیت کودک می زند؟

«دعوا نمک زندگیه.

» اما اگر شورش درآید زندگی را به کام تمام اعضا خانواده خصوصاً فرزندان تلخ می کند.

تلخی که دیگر با هیچ شیرینی از ذهن کودکان پاک نمی شود.

- گروه سلامت خبرگزاری فارس- طناز اصفهانی: با گریه به تنها ثمره زندگی اش نگاه می کند و می گوید:  من فقط به خاطر تو دارم این زندگی را تحمل می کنم، اگر تو نبودی من یک لحظه هم در این خانه زندگی نمی کردم.

  دخترک که با شنیدن حرف های مادرش احساس گناه می کند، با عجله عروسک موردعلاقه اش را برمی دارد و به کنج اتاق پناه می برد.

با دو دست کوچکش گوش هایش را می گیرد و با خودش زمزمه می کند: اگر من نبودم پدر و مادرم باهم دعوا نمی کردند.

مادرم به خاطر من سختی می کشد.

پدرم به خاطر شیطونی های من سر مادرم داد می زند.

اگر من نبودم همه چیز بهتر می شد.

ای کاش من نبودم.

این صحنه برایتان آشنا نیست؟ اکثر کودکان حداقل برای یک بار هم که شده این تصویر را در دعوای والدین یا حتی سریال ها ی تلویزیونی دیده اند.

جملاتی که پدر و مادرها به نیت ابراز علاقه و یا اینکه به کودکشان بفهمانند که چقدر برایشان اهمیت دارد، به او می گویند؛ غافل از آنکه با گفتن این جملات فقط به روح و روان و شخصیت فرزندشان آسیب می زنند.

دعوا؛ نمک زندگیه.