آغازی بر بازگشت مهدویان؟!

به یک دلیل مهم و آن اینکه حیف است که مهدویان خودش را فراموش کند و به ورطه ساده پسندی و ساده سازی و سری سازی بیفتد.

مهدویان ماجرای نیمروز یک و ایستاده در غبار را فراموش نکنیم.

- تکلیف کار فصل اول سریال زخم کاری را سکانس های نهایی هر اپیزود و کشیده ای که در پایان هر قسمت به مخاطب می زد مشخص می کرد.

پایان بندی هایی که در همان دوران نمایش سریال بعضا به دلایل مختلف به واسطه ممیزی ها چند تکه و از هم بریده می شد، اما باز هم کارکرد خودش را داشت و مخاطب را در انتهای روایت داستان هر قسمت سرحال می آورد.

در هر قسمت از فصل اول سریال خون در بدنه اثر جاری می شد و تپش در سریال بالا می گرفت و همین مسئله باعث می شد تا مخاطب گیر و گرفت های احتمالی اش با فیلمنامه، ریزه کاری های داستانی و چفت و بسط منطقی رخدادها، سر و شکل پردازش شخصیت ها را کمتر مورد توجه قرار دهد و با سریال همراه شود.

البته که این ویژگی همیشگی جاری در آثار مهدویان بوده است.

مهدویان که فیلمسازی را از روایت بازسازی شده رخدادهای مستند آغاز کرده است.

یکی از ویژگی های شیوه فیلمسازی مهدویان سراغ گرفتن از سوژها و موقعیت های ملتهب تاریخی بود.

اما چرا؟ بعدتر و با مرور مجموعه آثار او جوابی قابل اعتنا پیش رو قرار می گیرد.