پایان رویای رسیدن به رفاه با تزریق رانت نفتی

کارشناس اقتصادی گفت که بررسی دو شاخص رابطه مبادله و درآمد سرانه تعدیل یافته نشان می دهد که رانت نفتی تزریق شده به اقتصاد ایران از سال 91 روند کاهشی به خود گرفته و امکان رسیدن به رفاه نفتی گذشته دیگر وجود ندارد.

- مهدی دارابی کارشناس اقتصادی در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، با اشاره به دلایل افت قدرت خرید خانوارهای ایرانی در یک دهه گذشته عنوان کرد: اوج مصرف و رفاه خانوارها در ایران به سال 90 و 91 برمی گردد که همزمان با اوج درآمدهای نفتی ایران بود.

در واقع آن چیزی که باعث شد که مردم از سال 86 رفاه رو به رشدی داشته باشند و کالاها و خدمات را در قیمت های نسبی پایین تر بیشتر مصرف کنند و هزینه مصارف به درآمد کاهشی شود، ورود ارز حاصل از رانت نفت به اقتصاد ایران بود.

وی این سوال را مطرح کرد که چرا صادرات غیرنفتی اثر رفاهی زیادی بر معیشت مردم ندارد، اما اثر صادرات نفتی بسیار محسوس است؟ زیرا نفت یک ویژگی مهم دارد و شما می توانید از فروش نفت، بیش از آنچه کار کرده اید، رفاه دریافت کنید.

دارابی با ذکر مثالی گفت که در دهه هفتاد قیمت هر بشکه نفت 10 دلار بود و هزینه عملیاتی تولید نفت نیز همین میزان بود و اختلاف چندان زیاد نبود.

فرض کنید ما یک بشکه نفت را 10 دلار به هند می فروختیم و مابه ازای آن یک کیسه برنج وارد می کردیم، اما به تدریج قیم�