شهید گمنام سال 59 هم داریم!

پدر و مادر شهید مفقودالاثر علی اکبر آخوندی، 43 سال است انتظار آمدن پسرشان را می کشند.

آنها حتی به پیدا شدن تکه های استخوان پسرشان هم راضی شده اند و فقط می گویند: - خبرگزاری فارس ـ گروه حماسه و مقاومت: 43 سال انتظار و بی تابی برای یک خبر را در چشم های پدر و مادری می توان دید؛ چشم هایی که دیگر این روزها کم سو شده است.

این پدر و مادر وقتی می شنوند شهید گمنامی تشییع می شود، بی تاب تر می شوند و بیشتر از همیشه چشم به در خانه شان می دوزند تا بلکه خبری از پسرشان بیاید.

به همین خاطر وقتی می خواهی به پدر و مادر شهید مفقودالاثر زنگ بزنی خیلی باید احتیاط کنی، چون آن ها منتظرند؛ منتظر یک زنگ، یک پلاک، یک نشان و حتی یک تکه استخوان از فرزندشان.

اگر اسم شهید را بیاوری دلشان آشوب می شود که نکند خبری از فرزندشان داری.

صبوری می کنند تا خوب خودت را معرفی کنی بعد از دقایقی می فهمند که باز هم خبری از شهیدشان نداری، دیگر هیچ نمی گویند.

و دوباره به انتظار می نشینند.

امروز می خواستم احوالی از خانواده شهید مفقود علی اکبر آخوندی بپرسم.

مادر شهید مفقود از 5 سال گذشته بر اثر سکته ، کمی به سختی صحبت می کند.

شماره خواهر شهید را می گیرم، اما این تماس غصه ای ناتمام بر دلم می گذارد.