کوچکترین کهکشان های جهان، بیشترین ستاره ها را تولید می کنند

بررسی جدید پژوهشگران «دانشگاه میشیگان» نشان می دهد که بیشترین مناطق ستاره زایی در کوچکترین کهکشان های جهان قرار دارند.

- بررسی جدید پژوهشگران دانشگاه میشیگان نشان می دهد که بیشترین مناطق ستاره زایی در کوچکترین کهکشان های جهان قرار دارند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا و به نقل از اسپیس، برخی از بزرگ ترین و شدیدترین مناطق تشکیل ستاره در کوچک ترین کهکشان ها یافت می شوند و دانشمندان باور دارند دلیل این است که ستاره هایی که در کهکشان های کوتوله به پایان عمر خود می رسند، بیشتر به سیاه چاله تبدیل می شوند تا اینکه به ابرنواخترها تبدیل شوند.

یک گروه پژوهشی می گویند این تقابل به اندازه ای بزرگ است که کهکشان های کوتوله 10 میلیون سال تأخیر را در دمیدن همه مواد ستاره ساز خود تجربه می کنند.

این فرآیند معمولا به نیروی ابرنواخترها بستگی دارد.

به عبارت دیگر، کهکشان های کوتوله می توانند برای مدت طولانی تری به گنجینه گران بهای گاز مولکولی ستاره ساز خود متصل شوند و به مناطق ستاره ساز امکان دهند تا اندازه و شدت بیشتری داشته باشند و ستاره های بیشتری را تولید کنند.

نمونه هایی از چنین مناطق بزرگ ستاره زایی در کهکشان های کوتوله محلی شامل سحابی رتیل (Tarantula Nebula) در ابر ماژلانی بزرگ، واقع در فاصله 160 هزار سال نوری از زمین و مارکاریان 71 (Markarian 71) در کهکشان ان جی سی