اسراییل دیگر خانه امن یهود نیست

جمعیت و مهاجرت به فلسطین اشغالی برای اسراییل یکی از ارکان امنیت است؛ رُکنی که از اختلافات سیاسی-اجتماعی داخلی بر سر اصلاحات قضایی، متأثر شده بود و با اتفاقات هفتم اکتبر (طوفان الاقصی)، - گروه بین الملل خبرگزاری فارس – یادداشت تحلیلی ؛ نگاه جنبش صهیونیسم هنگام تأسیس اسراییل، عمدتاً در دو نگاه کلی دسته بندی می شد؛ اول، تأسیس یک وطن ملی؛ دوم، تأسیس یک ملجأ و مأوی برای یهودیان ستمدیده سراسر جهان.

شاید دسته سومی هم بودند که گفتند، چرا اسراییل در آنِ واحد، هر دو هدف را محقق نکند؟ هم وطن ملی هم پناهگاهی برای یهودیان پراکنده در جهان باشد، تا در آن گرد هم آیند.

به عبارت دیگر وقتی موسی مونتفیوری تاجر یهودیِ بریتانیاییِ ایتالیایی الاصل در قرن نوزدهم (1827) به منطقه شامات و فلسطین سفر کرد، طی چند سال و با استفاده از پشتیبانی بریتانیا، و سوء استفاده از وضع اقتصادی نابسامان دربار عثمانی توانست برای اولین بار مجوز فروش زمین به یهودیان را به دست آورد.

حکومت عثمانی به دلیل درگیری های داخلی و همچنین درگیری با روسیه، نیازمند درآمد اقتصادی و همچنین در پی جلب حمایت برخی دول اروپایی بود.

لذا در سال 1849 دقیقا صد سال قبل از تأسیس اسراییل، اولین فرمان دربار عثمانی مبنی بر اینکه یهودیان میتوانند در دیار مقدسه زمین بخرند، صادر شد.