روایت شهیدی که از همه چیز به خاطر کشورش گذشت

مجید فرزند اولم بود متولد سال 1345، یادش بخیر تمام دو سال را با وضو به او شیر می دادم، بچه آرامی بود و هیچ وقت اذیتی برایم نداشت، تکرار می کند، «مجید خیلی پسر خوبی بود»، - گروه گزارش خبرگزاری فارس_ قنبر رسولی، سینی چای را به دست گرفت و به طرف اتاقی که نشسته بودیم حرکت کرد، از خجالت آب شدم، مادر یکی از بزرگ ترین دانشمندان هسته ای کشور از ما پذیرایی می کرد! بلند شدم تا سینی را بگیرم، اما اجازه نداد، خودش شربت و کیک را تعارف کرد، نشست و لحظاتی را سکوت کرد، صحبت کردن در مورد مجید فرزند ارشدش برایش مشکل بود، آخر خیلی دوستش داشت.

قمر تاج زینعلی مادر شهید شهریاری، وقتی در مورد آقا مجید صحبت می کند، گوشه چشمانش خیس می شود، اما شروع می کند به تعریف از فرزند دلبندش، فرزندی که افتخار ایران بود، دانشمندی که ماندگار شد تا ایران اسلامی ماندگار بماند.

قمر تاج زینعلی مادر شهید شهریاری 5 شهریور 1400 بود که بر اثر ابتلا به کرونا به فرزند شهیدش پیوست، می گفت: مجید فرزند اولم بود متولد سال 1345، یادش بخیر تمام دو سال را با وضو به او شیر دادم، بچه آرامی بود و هیچ وقت اذیتی برایم نداشت، تکرار می کند، مجید خیلی پسر خوبی بود ، نه اینکه پسر من باشد نه، بلکه همه همسایه ها او را دوست داشتند.